Tijdens mijn coschappen en in de jaren daarna maakte ik lange dagen. Ik had het druk, had weinig tijd om te koken en geen zin om te sporten. Ik had het prima naar mijn zin, alleen mijn darmen en buikomvang protesteerden. Ik begon aan mijn opleiding tot huisarts en werd moeder. Ik had alles wat mijn hart begeerde, een diploma, een leuke man, een prachtige dochter, maar ik baalde van mijn lijf. Ik was allesbehalve fit.

Ik wilde fitter en slanker worden en was klaar met de altijd zeurende buikpijn. Er moest iets gebeuren, maar wat? Ik ging te rade bij een bevriende collega-huisarts. ‘En jij vindt het gek dat jij je zo voelt?’ vroeg ze verbaasd, nadat ik mijn verhaal had gedaan. ‘Je hebt een hartstikke druk leven, je vraagt veel van je lijf, maar je geeft het niet wat het nodig heeft’. We besloten eerst mijn voeding maar eens aan te pakken, daar was veel winst te behalen. En zo gingen de pakjes en zakjes de deur uit en kwam vers onbewerkt eten in mijn leven.

Tot mijn verrassing verloor ik inderdaad snel centimeters, verbeterde mijn conditie en verdween de buikpijn. Ik voelde me herboren! Mijn gezondere leefstijl had zoveel effect, hier wilde ik meer van weten. Ik sloot me op in de bibliotheek en dook in de wetenschappelijke literatuur, ik bezocht congressen en sprak uitgebreid met andere artsen. Zo vond ik de kennis die ik nodig had om leefstijl te introduceren in de huisartsenpraktijk.